آرایش به معنی افزودن است و در اصل، در برابر واژهٔ پیرایش قرار می‌گیرد که به معنی کم کردن است. امروزه، در اصطلاح عام، هر دو واژه در مورد زیبایی چهره یا بدن به کار می‌روند و به معنی عملیاتی هستند که ظاهر فرد (بیشتر روی و موی) را زیباتر جلوه دهد. معمولاً در ایران آرایش برای بانوان و پیرایش برای مردان به کار می‌رود. آرایش و پیرایش اغلب در مکانی به نام سلمانی یا آرایشگاه توسط آرایشگر انجام می‌گیرد و لوازم آرایش نیز در فروشگاه‌هایی با همین عنوان یا در داروخانه‌ها فروخته می‌شود. در ایران، آرایشگرهای رسمی باید دوره‌های فنی حرفه‌ای مربوطه را که مهمترین آنها دوره «آرایش - پیرایش» است، با موفقیت گذرانده باشند.

در طول تاریخ آراستگی ظاهر همیشه مورد توجه همگان بوده و در زمان هایی این آراستگی افراطی و برای تفاخر و جلب توجه بیشتر در بین طبقات خاصی بوده است. در طول زمان آرایش نزد مصریان باستان را می توان مشاهده کرد که عمدتاً تا اطراف چشمان را با رنگ های سبز و خطوط سیاه رنگ آمیزی می نمودند. مثلاً ملکه کلئوپاترا با کشیدن سرمه به دور چشمانش می خواست به آن قدرت نفوذ بیشتری ببخشد. پادشاهان و درباریان ایرانی و عرب با گذاشتن زیور آلات به گوش ها و ریش ها یشان و پادشاهان و درباریان فرانسوی و انگلیسی با گذاشتن کلاه گیس های بلند خود را از طقات پایین تر متمایز می کردند. مردم قبایل سیاه پوست و سرخ پوست علاوه بر بکار بردن رنگ های شاد و زنده در چهره، خود را برای جشن ها به شکل های عجیب و غریب می آراستند. در دنیای امروز آراستگی ظاهر به عنوان یک اصل، اجبار و برای همه مردم مطرح است. بهترین ارایش آن است که عیب ها را بپوشاند و مناسب با مکان، زمان، سن و موقعیت اجتماعی افراد باشد.

خدمات زیبایی زنان از قبیل قرینه سازی ابرو، کوپ ، آرایش صورت، شنیون، براشینگ، میکاپ، رنگ و مش و لایت، فر و بافت مو، خدمات ناخن، اپیلاسیون، گریم و آرایش عروس . معمولاً سالن های آرایش زنان در ایران در مغازه های بدون دید و بسته یا در منازل مسکونی دایر است. معمولاً آرایش و زیبایی در زنان خیلی ملموس و مهمتر از مردان است. ایران هفتمین کشور مصرف کننده مواد آرایشی در دنیا و دومین کشور در خاورمیانه است. ژاپن اولین مصرف کننده مواد آرایشی جهان است.

متعادل سازی چهره (گریم یا میکاپ یا چهره پردازی): شامل پاک سازی پوست، تکنیک های سایه روشن، طراحی سازی چهره، لیفتیگ صورت، ماسک و ...
سایه ها:رنگ دار کردن پشت پلک ها که بسته به رنگ و فرم زدن آن انواع مختلفی دارد.
1- اروپایی:در آن از رنگهای فوقالعاده ملایم استفاده میشود و در بیشتر اوقات سایه فقط در برآمدگی پلک کار میشود. .2- عربی:این سایه خود انواع مختلفی دارد مثل:خلیجی- لبنانی و ... که در همگی حتماً در گوشه چشم از رنگهای تیره مخصوصا مشکی استفاده میشود و فرق آنها فقط در رنگ رژ و رژگونه است که در آرایشهای لبنانی و در رنگهای تند استفاده میشود. .3- هندی:رنگهای مصرفی در این سایه رنگهای فوق العاده شاد و روشن است مثل:سبز- زرد- نارنجی- قرمز و ... با خط چشمهایی معمولاً بسته. .4- سوفستیک:یا سایه های بی قاعده که حالتی فشن و شلوغ پیدا میکنند.

رنگ و مش: تغییر دادن رنگ موهای شخص که در آن ترکیب رنگ و هماهنگی آن با رنگ پوست و فرم چهره (چاقی و لاغری) بسیار حائز اهمیت است.
دکلره:خارج نمودن پیگمنت های رنگی مو از ساختمان آن و بیرنگ شدن مو به تدریج در پایه های مختلف(از 2 تا 11)
دکاپاژ: پاک کردن رنگ موی قبلی از روی مو که نوعی دکلره ضعیف است.
هایلایت: به رنگ و مش همزمان گفته میشود که مو حالتی سایه روشن پیدا میکند.
فر: یا پرمنات که موها را برای مدتی (6ماه تا یکسال) مجعد یا حالت دار می کند.
صاف: تغییر حالت مو از مجعد به حالتی لخت که هم مدت دار میباشد و هم دائمی. برای صاف کردن اغلب از اتوی مو استفاده می شود.
میزانپلی: میزان کردن پل های گوگردی مو به وسیله بیگودی های مخصوص
شینیون:جمع کردن کامل موها و فرم دادن آنها. ارجاع به : شنیون
مانیکور: فرم دادن و مرتب کردن ناخنهای دست
پدیکور: فرم دادن و مرتب ناخن پا
خودآرایی: آرایش و یا پیرایش توسط خود شخص صورت می گیرد ( به جای آرایشگر)
آرایش کارتونی: آرایش و رنگ آمیزی چهره کودکان به شکل گل و گیاه، حیوانات و یا دلقک
آرایش عروس: آرایشی متفاوت برای رفع عیوب پوست، رنگ دادن به آن و از همه مهمتر ایجاد ظاهری زیبا برای عروس.